Introduction
English:
Welcome to Series-5 of our beloved Malayalam stories for kids, where each story sparks imagination and teaches valuable lessons through fun and engaging characters.
Malayalam: മലയാളം കുട്ടികളുടെ കഥകൾ എന്ന നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ശേഖരത്തിന്റെ സീരീസ്-5 ലേക്ക് സ്വാഗതം, ഇവിടെ ഓരോ കഥയും കുട്ടികളുടെ സൃഷ്ടിപരമായ ചിന്തകൾ ഉണർത്തുകയും രസകരമായ കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ വിലപ്പെട്ട പാഠങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
English:
In this series, explore heartwarming tales like “The Crow and the Butter,” “The Rabbit and the Elephant,” “The Cat and the Big Fish,” and “The Brinjal and the Dragonfly,” each beautifully illustrated to captivate young readers.
Malayalam: ഈ സീരീസിൽ “കാക്കയും വെണ്ണയും,” “മുയലും ആനയും,” “പൂച്ചയും വലിയ മത്സവും,” “വഴുതനയും തുമ്പിയും” എന്ന മനോഹരമായി ചിത്രീകരിച്ച ഹൃദയ സ്പർശിയായ കഥകളെ പരിചയപ്പെടൂ, അത് കുട്ടികളുടെ മനസ്സിനെ ആകർഷിക്കും.
English:
These stories are perfect for bedtime reading or educational purposes, allowing children to learn and enjoy at the same time.
Malayalam: ഈ കഥകൾ നിദ്രാകഥകൾ ആയോ വിദ്യാഭ്യാസപരമായ ഉപയോഗത്തിന് തനതായതും, കുട്ടികളെ രസിപ്പിക്കുകയും പഠിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാൻ അനുയോജ്യമായവയാണ്.
English:
Join us as we bring imagination to life through stories that promote kindness, friendship, and creativity.
Malayalam: സൗഹൃദം, സ്നേഹം, സൃഷ്ടിപരമായ ചിന്തകൾ എന്നിവ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന ഈ കഥകളിലൂടെ സൃഷ്ടിപരമായ ലോകത്തിലേക്ക് നമ്മൾ ചേർന്ന് സഞ്ചരിക്കാം.
കാക്കയും വെണ്ണയും (The Crow and the Butter)-1
ഒരു നാട്ടിൽ, ഒരു ചെറിയ കാക്ക ഉണ്ടായിരുന്നു.
In a village, there was a small crow.
കാക്കയ്ക്ക് നല്ല ഭക്ഷണം കണ്ടെത്താനുള്ള താൽപ്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിനാൽ അതു വീടുകളുടെയും കടകളുടെയും മുകളിലൂടെ പറന്നു.
The crow was always looking for good food, so it often flew over houses and shops.
ഒരു ദിവസം, കാക്കയ്ക്ക് അതിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഭക്ഷണം ഒന്നുകൂടി കണ്ടു—വെണ്ണ.
One day, the crow found one of its favorite foods—butter.
കാക്ക ഒരു വീടിന്റെ അടുക്കളയിൽ വെണ്ണ കണ്ടു, അത് കുഴപ്പമില്ലാതെ സ്വന്തമാക്കാനായി തീരുമാനിച്ചു.
It saw butter in the kitchen of a house and decided to take it without any trouble.
കാക്ക ഒളിഞ്ഞുനിന്ന്, അതിന്റെ വലിയ കൊക്കിനടിയിൽ വെണ്ണ ചതിച്ചു.
The crow sneaked in and grabbed the butter in its big beak.
പിന്നീട്, ആ butter എവിടെയെങ്കിലും സുരക്ഷിതമായി ആസ്വദിക്കാനായി, മുകളിലുള്ള ഒരു മരത്തിലേക്ക് പറന്നു.
Then it flew up to a tree to enjoy the butter safely, away from everyone.
മരത്തിൽ ഇരുന്ന്, കാക്ക സന്തോഷത്തോടെ ആ butter കടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
Sitting on the tree, the crow happily began to eat the butter.
കാക്കയുടെ സന്തോഷം വളരെ വലുതായിരുന്നു, പക്ഷേ അതിന്റെ അടുത്തു, ഒരു ചതിയൻ നരിയ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
The crow was very happy, but nearby, a clever fox was watching.
നരിക്ക്, കാക്കയുടെ butter തിന്നാനുള്ള താത്പര്യം ഉണ്ടായി.
The fox wanted to eat the butter itself.
അവൻ ഒരു കിളി ആലോചിച്ചു, “നീ എങ്ങനെ ഈ butter എളുപ്പത്തിൽ സ്വന്തമാക്കും?”
It thought of a trick: “How can I easily get that butter?”
പിന്നീട്, നരിയ വേഗത്തിൽ കാക്കയോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
Then the fox quickly began to speak to the crow.
“ഓഹ്, എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കാക്ക! നീ എത്ര മനോഹരമായ ഒരു പക്ഷിയാണ്,” നരിയ വിയർത്തു.
“Oh, my dear crow! You are such a beautiful bird,” the fox praised.
“നിന്റെ ചിറകുകൾ അത്ര സുന്ദരമാണ്, നീ നല്ല പാട്ടുകാരൻ അല്ലേ?”
“Your wings are so lovely, you must be a great singer, right?”
കാക്കയുടെ ഉള്ളിൽ അഭിമാനം നിറഞ്ഞു.
The crow’s heart filled with pride.
നരിയുടെ പ്രശംസകൾ കേട്ട്, കാക്ക സന്തോഷത്തോടെ ചിരിച്ചു,
Hearing the fox’s compliments, the crow smiled,
പിന്നീട് പാട്ടുപാടാൻ തീരുമാനിച്ചു.
And decided to sing a song.
എന്നാൽ, പാട്ടുപാടാൻ കാക്ക അതിന്റെ വായ തുറന്നപ്പോൾ, butter താഴെ വീണു.
But as soon as the crow opened its beak to sing, the butter fell down.
നരിയ വേഗത്തിൽ butter പിടിച്ചു, അതിന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ വച്ച് ഉല്ലസത്തോടെ തിന്നിത്തുടങ്ങി.
The fox quickly grabbed the butter, placed it in its mouth, and began to eat happily.
കാക്ക, butter നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ, വിഷമിച്ചു.
The crow, realizing it had lost the butter, felt sad.
“നിന്റെ പ്രശംസ കേട്ടതുകൊണ്ട് ഞാൻ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട butter നഷ്ടപ്പെടുത്തി,” കാക്ക ചിന്തിച്ചു.
“I lost my favorite butter because I listened to your praise,” thought the crow.
നരിയ അതിന്റെ സംതൃപ്തി ഒളിച്ചില്ല.
The fox did not hide its satisfaction.
“എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കാക്ക, എപ്പോഴും നിന്റെ butter ഓര്മിക്കുക. അടുത്തതുമുമ്പ് കൂടുതൽ കരുതലോടെ ഇരിക്കുക.”
“My dear crow, always remember your butter. Next time, be more careful.”
കാക്ക അത് കേട്ട് നിഷ്പ്രഭമായി പിന്നെ പറന്നു പോയി.
Hearing this, the crow flew away, feeling disappointed.
മറുപുറം, nari ആ butter ആസ്വദിക്കുകയും, പിന്നെ സാന്ത്വനത്തോടെ മടങ്ങുകയും ചെയ്തു.
Meanwhile, the fox enjoyed the butter and walked away contentedly.
മൊറൽ: അന്യരുടെ പ്രശംസകൾ നമുക്ക് ഉപകാരപരമായി തോന്നണം, പക്ഷേ അതിന്റെ വഴി വശീകരിക്കപ്പെടാതിരിക്കുക.
Moral: Flattery from others may seem pleasant, but don’t be fooled by it.
മുയലും ആനയും (The Rabbit and the Elephant)-2
ഒരു ദിവസം, ഒരു വലിയ വനത്തിൽ ഒരു ആനയും ഒരു മുയലും ഉണ്ടായിരുന്നു.
One day, in a big forest, there lived an elephant and a rabbit.
ആ വനം വളരെ സൗന്ദര്യവതിയായിരുന്നു, വലിയ മരങ്ങളും പച്ചപുഷ്പങ്ങളും നിറഞ്ഞു കിടന്നിരുന്നു.
The forest was very beautiful, with big trees and lots of green plants.
ആന വളരെ വലിയതായിരുന്നു, അതിനാൽ അവൻ ഭീകരമായ ചലനങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി, എന്നാൽ തികച്ചും മൃദുവും സ്നേഹപൂർവവുമായിരുന്നുവെന്ന് അറിയുമായിരുന്നു.
The elephant was very large, and though it made loud movements, it was known to be very gentle and kind.
അതേസമയം, മുയൽ ചെറുതായിരുന്നു, എന്നാൽ അതിനും വേഗതയുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് എല്ലാ മൃഗങ്ങളും അറിഞ്ഞു.
The rabbit, on the other hand, was small, but all the animals knew that it was fast.
ഒരു ദിവസം, ആനയും മുയലും വഴിയിൽ ഒരുമിച്ചുചേർന്നപ്പോൾ, ആന മുയലിനോട്:
One day, as the elephant and rabbit met on a forest path, the elephant said to the rabbit:
“ഞാൻ എത്ര വലിയവനാണ്, നീ എത്ര ചെറുതാണ്. നീ എന്റെ പോക്കുമായി ഇഷ്ടമാണോ?”
“Look how big I am, and how small you are. Would you like to race with me?”
മുയൽ അതിൽ ആദ്യം അതിശയിപ്പിച്ചു, എന്നാൽ പിന്നെ അതിനോടു ചിരിച്ചു:
The rabbit was surprised at first but then laughed and said:
“താങ്കളുടെ വലുപ്പം എന്തിനുവേണ്ടി ഒരു മത്സരം നടത്തേണ്ടതായിരിക്കുമെന്നും, എന്റെ വേഗത എന്തിനാണ് നിർണ്ണായകമായതെന്നും എനിക്കറിയില്ല!”
“I don’t see why your size matters in a race, and why my speed won’t be the deciding factor!”
ആന ഇതിൽ അവഗണിച്ചു, “അവിടെയായിരിക്കുന്നു, ഞാൻ എപ്പോഴും മത്സരത്തിലാകും.”
The elephant dismissed this, “Well, we shall see, I will always win in any contest.”
തുടർന്ന്, അവർക്ക് വഴിയോരത്ത് ഒരു വേഗ മത്സരമാക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.
So, they decided to have a race along the path in the forest.
അവർ തെരഞ്ഞെടുത്ത വഴി ഒരു നീണ്ട ഓടമായിരുന്നു, ചെറിയ ഗിരികളും പുഴകളും അതിന്റെ ഭാഗങ്ങളായി ഉണ്ടായിരുന്നു.
The path they chose was a long trail, with small hills and streams along the way.
മത്സരം ആരംഭിച്ചപ്പോഴെല്ലാം, ആന നിശ്ചിത ഉറച്ച ചുവടുകൾ വച്ചുകൊണ്ട് മുൻപോട്ടുപോയി,
As soon as the race began, the elephant took big, steady steps ahead,
മുയൽ അതിന്റെ വേഗതയിൽ പെട്ടന്ന് ചാടിയെങ്കിലും.
But the rabbit quickly hopped forward with speed.
പതിവുപോലെ, ആനക്ക് മുന്നിൽത്തന്നെ പോകാൻ അവന്റെ ഉറച്ച, മാപ്പായ ചുവടുകൾ കൊണ്ടുവന്നു.
As usual, the elephant relied on its slow but sure steps to keep moving forward.
എന്നിരുന്നാലും, ആന പെട്ടെന്ന് ഒന്നുകൂടി തടസ്സം നേരിടുകയും, പുഴ കടക്കുന്നതിനായി അല്പം മന്ദഗതിയിലായി.
However, soon the elephant faced an obstacle and had to slow down as it crossed a stream.
ഈ സമയം, മുയൽ അതിന്റെ വേഗതയുടെ ബലത്തിൽ പിന്നിലേക്ക് വേഗത്തിൽ ചാടിക്കളിച്ചു.
During this time, the rabbit used its speed and quickly hopped ahead.
ആന ഇതുകണ്ട്, അതിശയിപ്പിച്ചെങ്കിലും, അത് അതിന്റെ ചെറുപ്പ സ്നേഹത്തോടെ മുയലിന്റെ വിജയം അംഗീകരിച്ചു.
The elephant, though surprised to see this, accepted the rabbit’s victory with a warm heart.
“നിന്റെ വേഗം വളരെയധികം ആദരണീയമാണ്,” ആന അതിന്റെ വലിയ trunk ഉയർത്തി പറഞ്ഞു.
“Your speed is truly admirable,” said the elephant, raising its large trunk.
“എന്തായാലും, വലുപ്പം എല്ലായിടത്തും നിർണ്ണായകമല്ല,” ആന ആംഗീകരിച്ചു.
“After all, size is not everything,” the elephant agreed.
മുയൽ സന്തോഷത്തോടെ ചിരിച്ചു: “നമുക്ക് എല്ലാ കഴിവുകളും സന്തോഷത്തോടെ സ്വീകരിക്കാം.”
The rabbit smiled happily: “Let’s embrace all our talents joyfully.”
മൊറൽ: വലുപ്പമോ കരുത്തോ മാത്രം വിജയത്തിനായില്ല, മിടുക്കും യഥാർത്ഥ കഴിവും നിർണ്ണായകമാണ്.
Moral: Size and strength alone don’t guarantee success; true talent and skill matter.
പൂച്ചയും വലിയ മത്സവും (The Cat and the Big Fish)-3
ഒരു ഗ്രാമത്തിൽ, ഒരു ചെറിയ പൂച്ച ഉണ്ടായിരുന്നു.
In a village, there was a small cat.
പൂച്ചയ്ക്ക് ഏറെ ഭക്ഷണത്തിനുള്ള താൽപ്പര്യമുണ്ടായിരുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും അത് മത്സ്യം ഏറ്റവുമിഷ്ടമായ ഭക്ഷണമായിരുന്നു.
The cat was always interested in food, especially fish, which was its favorite.
ഒരു ദിവസം, പൂച്ച ആഗ്രഹിച്ച പോലെ, പുഴയുടെ കിഴക്കൻ വശത്തു വലിയ ഒരു മത്സ്യത്തെ കണ്ടു.
One day, as it wished, the cat saw a big fish on the east side of the river.
മത്സ്യം പൂച്ചയുടെ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റി, কারণ അത് അത്ര വലിയതും രസകരവുമായിരുന്നില്ല.
The fish immediately caught the cat’s attention because it was so big and appetizing.
പൂച്ച വേഗത്തിൽ ആ പുഴയുടെ സമീപത്തേക്കു നടന്നു, അവിടെ മത്സ്യം കിട്ടുമെന്നാണ് പൂച്ചയുടെ വിശ്വാസം.
The cat quickly walked towards the river, thinking it could easily catch the fish.
പൂച്ച പുഴയുടെ അരികിൽ എത്തി, പക്ഷേ മത്സ്യം പുഴയുടെ നടുവിലായിരുന്നു.
When the cat reached the riverbank, it saw that the fish was in the middle of the river.
പൂച്ചയ്ക്ക് നീന്താൻ കഴിവുണ്ടായിരുന്നില്ല, അതിനാൽ അവൻ കടന്നുപോയി, പക്ഷേ വെള്ളം തണുത്തതും ആഴമുള്ളതും ആയിരുന്നു.
The cat couldn’t swim, but it tried to step into the water, only to find it cold and deep.
പൂച്ച ഒരുപക്ഷേ ദ്രുതം കടന്ന് എത്തും എന്ന് വിചാരിച്ചു, എന്നാൽ അത് വലിയൊരു അപകടമായിരുന്നു.
The cat thought it could quickly cross, but it soon realized it was dangerous.
വെള്ളം പൂച്ചയെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളിക്കളഞ്ഞു, അതിനെ പുഴയുടെ പുറത്ത് തുപ്പിക്കളഞ്ഞു.
The water pushed the cat back, and it ended up being thrown back to the shore.
പൂച്ച ഒരുപാട് വിഷമിച്ചെങ്കിലും, പിന്നെയും വീണ്ടും മത്സ്യം പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
The cat, though frustrated, tried again to catch the fish.
അവൻ വീണ്ടും പുഴയിൽ കയറി, ഈ തവണ പൂർണ്ണ ചിറകിൽ നീങ്ങാൻ ശ്രമിച്ചു.
It stepped into the river once again, this time trying to move with its full strength.
എന്നാൽ, വെള്ളം വളരെ ശക്തമായിരുന്നു, പൂച്ച പിന്നീട് തണുത്തതും ക്ഷീണിതനുമായിത്തീർന്നു.
But the water was too strong, and the cat eventually became cold and tired.
വീണ്ടും മത്സ്യം പിടിക്കാൻ കഴിയാതെ, പൂച്ച നിരാശയായി പുഴയുടെ അരികിൽ ഇരുന്നിരിക്കുന്നു.
Unable to catch the fish once more, the cat sat down on the riverbank in disappointment.
പൂച്ച കരുതലോടെ വെയിലത്ത് ഉണർന്നപ്പോൾ, പൂച്ചയ്ക്ക് ഒരു പാഠം മനസ്സിലായി:
As the cat warmed itself in the sun, it realized a lesson:
“ആ പുഴ കടക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല, പക്ഷേ പക്ഷികളിൽ നിന്ന് ഭക്ഷണം എളുപ്പത്തിൽ കിട്ടും.”
“I cannot cross this river, but I can easily find food from birds and other places.”
പൂച്ച തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട മത്സ്യം ലഭിച്ചില്ലെങ്കിലും, അതിനെക്കുറിച്ച് നിരാശപ്പെടാൻ പാടില്ലെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു.
Though the cat didn’t get its favorite fish, it decided not to be sad about it.
“ഏതൊരു സാഹചര്യവും നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു,” പൂച്ച കരുതി.
“Every situation teaches us something,” thought the cat.
ഇപ്പോൾ, പൂച്ച വേഗത്തിൽ ആഗ്രഹിക്കാതെ ചുറ്റും പ്രയാസമില്ലാതെ ഭക്ഷണം അന്വേഷിച്ചു.
Now, the cat quickly went around looking for food without any trouble.
മറ്റെന്തായാലും, പൂച്ചയ്ക്ക് മറ്റൊരു വ്യത്യസ്ത ഭംഗിയുള്ള ഭക്ഷണം കിട്ടിയപ്പോൾ, പൂച്ച വീണ്ടും സന്തോഷത്തോടെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.
And when the cat found another tasty treat nearby, it happily ate and felt content again.
മൊറൽ: എല്ലാ അവസരങ്ങളും ലഭിക്കണമെന്നില്ല, പക്ഷേ നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടത് എപ്പോഴും കിട്ടും.
Moral: Not every opportunity will work out, but you’ll always find what’s meant for you.
വഴുതനയും തുമ്പിയും (The Brinjal and the Dragonfly)-4
ഒരു ദിവസമതി, ഒരു ചെറിയ നാടൻ കൃഷിയിടത്തിൽ, ഒരു വഴുതന (ഭിന്ദി) ഒറ്റപ്പെട്ടുകൊണ്ട് വളർന്നു.
One day, in a small village farm, a single brinjal plant (eggplant) was growing all alone.
വഴുതനയുടെ ചുറ്റും മറ്റും മറ്റു കൃഷികളുണ്ടായിരുന്നില്ല, അതിനാൽ അത് ചെറുപ്പത്തിൽ വിയർത്തു.
There were no other crops around it, and so the brinjal plant felt lonely as it grew.
മഴയുണ്ടായപ്പോൾ, അത് കുറച്ച് സന്തോഷമായി, പക്ഷേ അതിനിയുള്ളുണ്ടായിരുന്ന ഒരേയൊരു പ്രശ്നം ഒറ്റപ്പെടലായിരുന്നു.
When the rains came, it felt a little better, but its biggest problem was still loneliness.
ഒരു ദിവസം, ഒരു കാറ്റിൽ, ഒരു തുമ്പി അപ്രതീക്ഷിതമായി വായുവിൽ നിന്നു പറന്നുചെന്നു,
One day, in a sudden breeze, a dragonfly flew by unexpectedly,
അത് തുമ്പിയുടെ മുറുകെചിറക് വളരെയധികം ശോഭിച്ചു, അതിനെ കാണാൻ വഴുതന വളരെ ആകർഷിതമായി.
Its shiny wings sparkled in the sun, and the brinjal plant was very attracted to its beauty.
“ഹായ്! നീ വലുത്‌, നീ പച്ചയും കറുപ്പുമാണ്,” തുമ്പി ചിരിച്ചു പറഞ്ഞു.
“Hello! You are big, and you are green and black,” the dragonfly said with a smile.
വഴുതന ചിരിയോടെ മറുപടി നൽകി: “അതെ, പക്ഷേ ഞാൻ വളരെ ഒറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.”
The brinjal plant smiled back and said: “Yes, but I feel very lonely.”
“ഒറ്റപ്പെട്ടോ?” തുമ്പി തിരിഞ്ഞു. “അതിനോട് വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല.”
“Lonely?” asked the dragonfly, “You should not be sad about that.”
“എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടാൻ വസ്തുതകൾ ഇല്ല,” വഴുതന പറഞ്ഞു.
“I have no one to be friends with,” said the brinjal plant.
തുമ്പി വീണ്ടും ചിറകുകൾ പതുക്കെ വീശി: “ഇവിടെ നിന്നുള്ള കാറ്റിൽ അത് വളരെ സുഖകരമായിരിക്കാം.”
The dragonfly flapped its wings gently again: “In this breeze, everything feels comforting.”
“നീയെന്റെ സുഹൃത്ത് ആകുമോ?” വഴുതന ചോദിച്ചു.
“Will you be my friend?” asked the brinjal plant.
“അതെ, ഞാൻ ഇവിടെയുണ്ടായിരിക്കും,” തുമ്പി ഉറപ്പു നൽകി.
“Yes, I will be here,” promised the dragonfly.
പിന്നീട്, തുമ്പി പറന്നു, തുള്ളലുകൾ കൊണ്ട് ശീതളമായി ആ പച്ച വഴുതനയെ മൂടി.
Then the dragonfly flew around, casting cool shadows over the green brinjal plant with its gentle movements.
“നീ എന്റെ ലോകത്തെ വീണ്ടും സുന്ദരമാക്കുന്നു,” വഴുതന സന്തോഷമായി.
“You are making my world beautiful again,” the brinjal plant said happily.
പിന്നീട്, തുമ്പി മനസ്സിലാക്കി, ആ മരപ്പച്ചയ്ക്ക് പച്ചയും വസന്തവും ഒരു വലിയ സമ്മാനമായിരുന്നു.
The dragonfly realized that for the plant, its greenery and the presence of a friend were a great gift.
പിറ്റേന്നും, തുമ്പിയും വഴുതനയും ആർത്തു നിന്നു, പരസ്പരം നിൽക്കുമ്പോൾ, അവർക്ക് സന്തോഷം ഉണ്ടായിരുന്നു.
The next day, the dragonfly and the brinjal plant stood happily together, enjoying their company.
വഴുതന വീണ്ടും പൂക്കളെ പരത്തിയപ്പോൾ, തുമ്പി അത് കാണാൻ താത്പര്യവാനായി.
As the brinjal plant started sprouting flowers again, the dragonfly eagerly watched.
മുറുകെ പച്ചയായ ചിറകുകൾ വിസ്മയിപ്പിക്കുകയും വഴുതനയുടെ പച്ചിലകൾക്കിടയിൽ ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്തു.
Its shiny green wings sparkled in amazement, and the dragonfly chirped happily between the brinjal plant’s leaves.
അവർ മനസ്സിലാക്കി, ഒറ്റപ്പെട്ട സമയങ്ങൾക്ക് ശേഷം, സ്നേഹം എല്ലായിടത്തും ഉണ്ടെന്നു.
They both understood that, after all, love and friendship exist everywhere.
മൊറൽ: സ്നേഹവും സൗഹൃദവും എപ്പോഴും നമ്മുടെ ചുറ്റുമുണ്ട്, അത് കണ്ടെത്തേണ്ടതാണ്.
Moral: Love and friendship are always around us, we just need to find them.
