கதை 16: அலசமான நாய் மற்றும் உற்சாகமான பன்றி
Story 15: The Lazy Dog and the Energetic Pig
ஒரு சிறிய பண்ணையில், ஒரு அலசமான நாயும் ஒரு உற்சாகமான பன்றியும் வாழ்ந்தனர்.
In a small farm, there lived a lazy dog and an energetic pig.
நாய் எப்போதும் தினம் முழுவதும் தூங்கிக்கொண்டே இருக்கும், வேலை செய்ய விருப்பமில்லாமல் இருப்பது.
The dog would always sleep all day long and didn’t want to work.
ஆனால், பன்றி எப்போதும் உழைத்துக் கொண்டிருந்தது, தனது உற்சாகத்தால் மிகவும் பிரபலமாக இருந்தது.
The pig, on the other hand, was always working and was known for its energy and enthusiasm.
ஒரு நாளில், பண்ணை உரிமையாளர் “நான் என்னிடம் உள்ள மிருகங்களின் உற்சாகத்தைப் பார்க்க விரும்புகிறேன்” என்றார்.
One day, the farm owner said, “I want to see how energetic my animals are.”
அவர் அனைவருக்கும் வேலை கொடுத்து, யாருக்கு சிறந்தது என்று பார்க்க முடிவு செய்தார்.
He gave each animal a task and decided to see who would do the best job.
பன்றி உடனே வேலை செய்வதில் ஆர்வத்துடன் செயல்பட்டது.
The pig immediately got to work with excitement.
ஆனால் நாய் அலட்சியமாக வேலை செய்ய விரும்பவில்லை, ஓய்வெடுத்து தூங்குவதையே தேர்வு செய்தது.
The dog, being lazy, didn’t want to work and chose to rest and sleep.
பண்ணை உரிமையாளர் வேலை முடிந்த பிறகு, “நான் பன்றியை வாழ்த்துகிறேன்; அது மிகவும் உற்சாகமாக வேலை செய்தது,” என்றார்.
After the work was done, the farm owner said, “I congratulate the pig; it worked with great energy.”
அப்போது நாய் புரிந்து கொண்டது, “நான் குறைந்த முயற்சியால் எதையும் பெற முடியாது.”
At that moment, the dog realized, “I cannot achieve anything without putting in effort.”
அந்த நாள் முதல், நாய் உற்சாகமாக வேலை செய்யத் தொடங்கியது.
From that day on, the dog began to work with enthusiasm.
Moral of the story: உழைப்பும் உற்சாகமும் வெற்றியைத் தரும்.
Moral of the story: Hard work and enthusiasm lead to success.
கதை 17: புதுமையான நீர்க்கோழி மற்றும் சுறுசுறுப்பான வாத்து
Story 17: The Creative Waterhen and the Quick Duck
ஒரு அழகான குளத்தில், புதுமையான நீர்க்கோழியும் சுறுசுறுப்பான வாத்தும் வாழ்ந்தன.
In a beautiful pond, there lived a creative waterhen and a quick duck.
வாத்து எப்போதும் வேகமாக நீந்திக்கொண்டே இருக்கும், மற்ற மிருகங்களை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தும்.
The duck was always swimming quickly, impressing all the other animals.
நீர்க்கோழி, அதற்குப் புதுமையாக செயல்படுவதில் நம்பிக்கை இருந்தது, அதனை வேகமாக நெறிப்படுத்த முயன்றது.
The waterhen, on the other hand, believed in creativity and focused on doing things differently rather than fast.
ஒரு நாள், குளத்தில் ஒரு பெரிய மழை பெய்தது, குளத்தில் பஞ்சம் ஏற்பட்டது.
One day, a big storm hit the pond, creating chaos.
வாத்து தன் வேகத்தை நம்பி குளத்தை உடனே கடக்க முயன்றது, ஆனால் அதற்கு வழியில்லாமல் முடங்கியது.
The duck, relying on its speed, tried to cross the pond but got stuck without finding a way.
அதைக் கண்ட நீர்க்கோழி ஒரு புத்திசாலித்தனமான வழியை கண்டுபிடித்து, குளத்தில் தன்னுடைய திறமையால் ஒரு சிறிய படகை உருவாக்கி, மிதப்பதைக் கற்றுக்கொண்டது.
Seeing this, the creative waterhen came up with a clever idea. It made a small raft using its skills and learned to float across the pond.
வாத்து அதிர்ச்சியடைந்து, நீர்க்கோழியின் புதுமைக்குத் தலைவணங்கியது.
The duck was surprised and admired the waterhen’s creativity.
அந்த தருணத்தில், வாத்து உணர்ந்தது, “வேகம் மட்டும் போதாது; சிந்திக்கவும் செயல்படவும் தேவை.”
At that moment, the duck realized, “Speed alone is not enough; thinking and acting wisely is important.”
Moral of the story: புதுமை மற்றும் சிந்தனை வெற்றிக்கு வழி செய்கின்றன.
Moral of the story: Creativity and thinking lead to success.
கதை 18: வீண் பெருமை கொண்ட வண்டு மற்றும் சாமர்த்தியமான தேனீ
Story 17: The Proud Beetle and the Clever Honeybee
ஒரு அழகான தோட்டத்தில், ஒரு பெருமையாக வாழும் வண்டும், சாமர்த்தியமான தேனீயும் வாழ்ந்தன.
In a beautiful garden, there lived a proud beetle and a clever honeybee.
வண்டு, “நான் இந்த தோட்டத்தில் மிக அழகானவனும் தனித்தன்மை கொண்டவனும்,” என்று அடிக்கடி பெருமைப்படிக்கிறதைக் கேட்பார்கள்.
The beetle often boasted, saying, “I am the most beautiful and unique creature in this garden.”
ஆனால் தேனீ எப்போதும் அமைதியாகவே தனது வேலைகளைச் செய்து, தேனைச் சேகரிக்கத் தொடங்கியது.
But the honeybee quietly went about its work, gathering nectar and making honey.
ஒரு நாளில், பல பூக்கள் சிதறி விழுந்தன, காரணம் ஒரு பெரிய காற்று வீசியது.
One day, a strong wind blew, causing many flowers to scatter.
வண்டு எந்த பூவிலும் அமர முடியாமல் தவித்தது, ஏனெனில் அது தனக்கு ஏற்றது என்று எண்ணிய அனைத்து பூக்களும் சிதறிவிட்டன.
The beetle struggled as it couldn’t find a suitable flower, since all the flowers it thought were perfect for it were gone.
இடம் பார்த்து, சாமர்த்தியமான தேனீ, விரைவாக காற்று அடித்ததைப் பயன்படுத்தி புதிய பூக்களை தேடி, தன்னுடைய தேனைச் சேகரிக்கத் தொடங்கியது.
Meanwhile, the clever honeybee quickly adapted to the situation, finding new flowers and continuing to collect nectar.
வண்டுக்கு தெரிந்தது, “நான் எனது அழகில் மயங்கி விட்டேன், ஆனால் உழைப்பும் சாமர்த்தியமும் தேவை.”
The beetle realized, “I was lost in my pride, but hard work and cleverness are what really matter.”
அந்த நாள் முதல், வண்டு உழைப்பின் மதிப்பை புரிந்துகொண்டது.
From that day on, the beetle learned to value hard work.
Moral of the story: வெறும் பெருமையால் ஒன்றும் கிடைக்காது, உழைப்பும் சாமர்த்தியமும் முக்கியம்.
Moral of the story: Pride alone achieves nothing; hard work and cleverness are essential.
கதை 19: சோம்பேறி கரடி மற்றும் புத்திசாலி மான்
Story 19: The Lazy Bear and the Wise Deer
ஒரு அடர்ந்த காட்டில், ஒரு சோம்பேறி கரடி மற்றும் புத்திசாலியான மான் வாழ்ந்தனர்.
In a dense forest, there lived a lazy bear and a wise deer.
கரடி எப்போதும் மரங்களின் அடியில் படுத்து தூங்கிக்கொண்டே இருக்கும், வேலையை செய்ய விரும்பாதது.
The bear would always lie under the trees, sleeping all day, not wanting to do any work.
மான், அப்போதும் உணவிற்காக நடந்து சுற்றிப்பார்க்கும், தனக்கு தேவைப்படும் உணவை எப்போதும் சேகரித்துக் கொள்ளும்.
The deer, on the other hand, would walk around the forest gathering food and preparing for the future.
ஒரு நாளில், காடு பெரிய மழையை சந்தித்தது, குளங்கள் மற்றும் நதிகள் எல்லாம் நிரம்பி வழிந்தன.
One day, the forest experienced heavy rain, causing the ponds and rivers to overflow.
கரடியின் உணவு அனைத்தும் மழையில் களைகட்டி நாசமாகி விட்டது, எங்கும் உணவு கிடைக்கவில்லை.
The bear’s food was washed away, and it couldn’t find anything to eat.
மான், தனது புத்திசாலித்தனத்தால், மழைக்கு முன் தன்னுடைய உணவை பாதுகாத்து வைத்திருந்தது.
The wise deer, however, had stored its food before the rain and was well-prepared.
மான் கரடிக்குக் கொஞ்சம் உணவு கொடுத்து, “உழைப்பும் திட்டமிடல் மிகவும் முக்கியம்,” என்றது.
The deer shared some food with the bear and said, “Hard work and planning are very important.”
கரடி அதிர்ச்சி அடைந்து மானின் அறிவையும் உழைப்பையும் பாராட்டியது.
The bear was surprised and praised the deer’s wisdom and hard work.
அந்த நாள் முதல், கரடி உழைப்பின் மதிப்பை உணர்ந்து செயல்படத் தொடங்கியது.
From that day on, the bear realized the value of hard work and began to change its ways.
Moral of the story: உழைப்பும் திட்டமிடலும் வெற்றிக்கு முக்கியமானவை.
Moral of the story: Hard work and planning are key to success.
கதை 20: அழகான தாவும் மயில் மற்றும் சாதாரண காக்கா
Story 20: The Beautiful Dancing Peacock and the Ordinary Crow
ஒரு அடர்ந்த காடில், அழகான மயிலும், சாதாரண காக்காவும் வாழ்ந்தன.
In a dense forest, there lived a beautiful peacock and an ordinary crow.
மயில் எப்போதும் தனது அழகையும், நீண்ட அழகான இறகுகளையும் பெருமைப்படுத்திக் கொண்டே இருந்தது.
The peacock would always boast about its beauty and its long, colorful feathers.
“நான் காட்சிப்படுத்தும் பசுமையும் அழகும் யாருக்கும் இல்லை,” என்று மயில் பெருமையாகச் சொன்னது.
“No one has beauty like mine,” the peacock said proudly.
அதே நேரத்தில், காக்கா எப்போதும் தன் செயல்களைத் தானாகவே அமைதியாகச் செய்து கொண்டிருந்தது, பெருமையின்றி தன்னுடைய வழிமுறையில் வாழ்ந்தது.
Meanwhile, the crow quietly went about its day, doing its work without boasting or showing off.
ஒரு நாளில், வானம் மேகமூட்டமாகி, மழை தொடங்கியது.
One day, the sky became cloudy, and it started to rain.
மழையில் மயிலின் அழகான இறகுகள் அனைத்தும் சிரமமடைந்தன, நனைந்த உடலால் நடமாட முடியாமல் சிக்கிக் கொண்டது.
In the rain, the peacock’s beautiful feathers became soaked and heavy, making it hard for the peacock to move.
அப்பொழுது, சாதாரண காக்கா தன்னை பாதுகாத்துக் கொண்டு, மழையின் பாதிப்பின்றி எளிதாக பறந்து சென்றது.
The ordinary crow, on the other hand, was able to fly easily, unaffected by the rain.
அந்த தருணத்தில், மயில் உணர்ந்தது, “அழகு மட்டுமே போதாது, சாமர்த்தியமும் முக்கியம்.”
At that moment, the peacock realized, “Beauty alone is not enough; practicality and cleverness are important.”
காக்காவின் எளிமையை மயில் புரிந்து கொண்டு, அதற்குப் புகழ் தெரிவித்தது.
The peacock appreciated the crow’s simplicity and praised it for being smart.
Moral of the story: அழகுடன் சாமர்த்தியமும் அவசியம்.
Moral of the story: Along with beauty, cleverness is necessary.
