கதை 21: வலிமையான எருமை மற்றும் சாமர்த்தியமான நரி
Story 20: The Strong Buffalo and the Clever Fox
ஒரு பெரிய புல்வெளியில், வலிமையான எருமை மற்றும் சாமர்த்தியமான நரி வாழ்ந்தன.
In a vast grassland, there lived a strong buffalo and a clever fox.
எருமை எப்போதும் தனது வலிமையைப் பெருமையாகச் சொல்லிக்கொண்டிருந்தது.
The buffalo always boasted about its great strength.
“எனக்கு எதிராக யாரும் ஒன்றும் செய்ய முடியாது,” என்று எருமை பெருமையாகக் கூறிக்கொண்டது.
“No one can do anything against me,” the buffalo proudly said.
நரி எப்போதும் அமைதியாக இருந்தது, ஆனால் தன்னுடைய அறிவில் மிகுந்த நம்பிக்கை உடையவனாக இருந்தது.
The fox remained quiet but was confident in its intelligence.
ஒரு நாளில், நரியும் எருமையும் உணவு தேடிப் புல்வெளியில் நடந்துசெல்லும் போது, வழியில் பெரிய ஆற்றைச் சந்தித்தன.
One day, while the fox and the buffalo were searching for food, they came across a large river.
எருமை தன்னுடைய வலிமையை நம்பி, “நான் இந்த ஆற்றைக் குதித்து கடந்து விடுவேன்,” என்று கூறியது.
Relying on its strength, the buffalo said, “I’ll just jump across the river.”
ஆனால் எருமை ஆற்றுக்குள் சிக்கிக் கொண்டு, போராடத் தொடங்கியது.
But the buffalo got stuck in the river and began to struggle.
நரி தன்னுடைய சாமர்த்தியத்தைப் பயன்படுத்தி, ஆற்றின் ஓரத்தில் சில மரக்கூடுகளைச் சேர்த்தது மற்றும் ஒரு பாலம் போல அமைத்தது.
The clever fox, using its intelligence, gathered some branches and built a small bridge across the river.
நரி எளிதாக அதைப் பயன்படுத்தி ஆற்றைக் கடந்து விட்டது, எருமை இன்னும் போராடிக்கொண்டிருந்தது.
The fox easily crossed the river, while the buffalo continued to struggle.
அந்த நேரத்தில் எருமை உணர்ந்தது, “வலிமை மட்டும் போதாது, அறிவும் முக்கியம்.”
At that moment, the buffalo realized, “Strength alone is not enough, intelligence is important too.”
நரி எருமையை காப்பாற்றி, தனது சாமர்த்தியத்தின் மூலம் பாதுகாப்பாக வைத்தது.
The fox saved the buffalo and helped it across with its cleverness.
Moral of the story: அறிவும் சாமர்த்தியமும் வலிமையைவிட மேலானவை.
Moral of the story: Intelligence and cleverness are greater than strength.
கதை 22: முட்டாள்தனமான ஆடு மற்றும் அறிவாளி இலை
Story 22: The Foolish Sheep and the Wise Leaf
ஒரு வெப்பமான குளம் அருகே, ஒரு முட்டாள்தனமான ஆடு மற்றும் ஒரு அறிவாளி இலை வாழ்ந்தன.
Near a warm pond, there lived a foolish sheep and a wise leaf.
ஆடு எப்போதும் அழகான தண்ணீரைக் கண்டு மயங்கி, எதையும் எண்ணாமல் குளத்தில் குதித்து விளையாடும்.
The sheep was always fascinated by the beautiful water and would jump into the pond to play without thinking.
ஒரு நாள், தண்ணீரில் ஒரு பெரிய ஆழமான பகுதியைக் கண்டு அவ்வழியே குதித்தது.
One day, it saw a deep part of the pond and jumped in carelessly.
ஆடு குதித்த இடத்தில் தண்ணீர் ஆழமாக இருந்ததால், அது சிறிது நேரத்தில் நழுவி விழுந்து மூழ்கத் தொடங்கியது.
Since the water was deep where the sheep jumped, it began to slip and drown after a while.
அப்போது, குளத்தின் மேல் மிதக்கும் ஒரு அறிவாளியான இலை, “நீ ஏன் எதையும் யோசிக்காமல் குதிக்கிறாய்?” என்று கேட்டது.
At that moment, a wise leaf floating on the water asked, “Why do you jump without thinking?”
இலை தன்னுடைய சாமர்த்தியத்தால் தண்ணீரில் மிதந்து, ஆட்டிற்கு உதவியது.
Using its cleverness, the leaf floated and came to help the sheep.
இலை தன்னை மிதப்பதற்கான ஒரு படகாக மாற்றியது, ஆடுக்கு மேலே ஏறிவிடுமாறு கூறியது.
The leaf acted like a raft and told the sheep to climb on top.
முட்டாள்தனமான ஆடு, இலைவின் மேல் ஏறி, தன்னை காப்பாற்றியது.
The foolish sheep climbed on the leaf and saved itself.
அப்போது ஆடு உணர்ந்தது, “நான் எந்த விஷயத்திலும் யோசிக்காமல் செயல்பட்டால், நச்சுருவேன்.”
The sheep realized, “If I act without thinking, I will be in trouble.”
அறிவாளி இலை ஆடுக்கு மறைமுகமாக அறிவின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்தியது.
The wise leaf had taught the sheep the importance of thinking before acting.
Moral of the story: எந்த செயலும் சிந்தனை தவிர முடியாது.
Moral of the story: No action should be done without thinking.
கதை 23: சொல்லில்லா தவளை மற்றும் சுறுசுறுப்பான சாளாம்ander
Story 23: The Silent Frog and the Active Salamander
ஒரு சிறிய குளத்தில், ஒரு சொல்லில்லா தவளையும், சுறுசுறுப்பான சாளாமந்தரும் வாழ்ந்தனர்.
In a small pond, there lived a silent frog and an active salamander.
தவளை எப்போதும் அமைதியாகவும் தனிமையாகவும் இருப்பதையே விரும்பியதால், மற்றவர்களிடம் அதிகம் பேசாது.
The frog always preferred to stay quiet and alone, rarely talking to others.
ஆனால் சாளாமந்தர் சுறுசுறுப்பாக, எப்போதும் குளத்தின் சுற்றிலும் பயணித்துக் கொண்டிருந்தது.
The salamander, on the other hand, was always active, traveling around the pond energetically.
ஒரு நாளில், குளத்தில் உள்ள நீர்மட்டம் குறைந்தது, குளத்தில் மீதமுள்ள உயிரினங்கள் தண்ணீரை தேட ஆரம்பித்தன.
One day, the water level in the pond dropped, and the remaining creatures started searching for water.
தவளைதான் முதல் தடவையாகவே சாளாமந்தரிடம் உதவிக்காகக் கேட்கப் போனது.
For the first time, the frog went to the salamander for help.
சாளாமந்தர் தனது சுறுசுறுப்பைப் பயன்படுத்தி, குளத்தில் இன்னும் தண்ணீர் உள்ள இடங்களை விரைவாகக் கண்டுபிடித்து, குளத்தில் உள்ள உயிர்களுக்கு தண்ணீர் கிடைக்கச் செய்தது.
Using its energy and agility, the salamander quickly found areas in the pond where water still remained, helping the creatures access it.
தவளை சாளாமந்தரின் செயல்பாடுகளைப் பார்த்து அதிசயித்தது.
The frog was amazed at the salamander’s activity and quick thinking.
அந்த நேரத்தில், தவளை உணர்ந்தது, “சுற்றியுள்ளவர்களிடம் பேசுவதும் அவர்களின் உதவியைப் பெறுவதும் அவசியம்.”
At that moment, the frog realized, “It’s important to communicate and seek help from those around us.”
தவளை தனது சொல்லில்லாத தன்மையால் நிறைய தவறவிட்டதை உணர்ந்தது, ஆனால் சாளாமந்தரின் உதவிக்கு நன்றி கூறியது.
The frog understood that it had missed out on much due to its silence but was thankful for the salamander’s help.
Moral of the story: மற்றவர்களிடம் பேசவும் உதவி கேட்கவும் தைரியம் வேண்டும்.
Moral of the story: It takes courage to speak up and ask for help from others.
கதை 24: சிறிய பூச்சி மற்றும் பெரிய வண்ணத்து பூச்சி
Story 24: The Little Insect and the Big Butterfly
ஒரு அழகான பூங்காவில், சிறிய பூச்சி மற்றும் பெரிய வண்ணத்துப்பூச்சி வாழ்ந்தன.
In a beautiful garden, there lived a little insect and a big butterfly.
பெரிய வண்ணத்துப்பூச்சி அதன் வண்ணமிகு சிறகுகளால் எப்போதும் தன்னம்பிக்கையோடு நெளிவதைக் காணலாம்.
The big butterfly would always flutter around with confidence, showing off its colorful wings.
“நான் இங்கு மிக அழகானவன், என்னுடன் யாரும் ஒப்பிட முடியாது,” என்று பெருமைப்பட்டது.
“I am the most beautiful here; no one can compare to me,” it boasted.
சிறிய பூச்சி எப்போதும் மெல்ல அமைதியாகத் தன்னுடைய வேலைகளைச் செய்து, மற்றவர்களிடம் குமுறாமல் இருந்தது.
The little insect, meanwhile, quietly went about its work, never complaining or showing off.
ஒரு நாளில், ஒரு பெரிய காற்று வீசியது, பூங்காவில் இருந்த அனைத்துப் பூக்களும் சிதறியதில், வண்ணத்துப்பூச்சி நிலை இழந்தது.
One day, a strong wind blew through the garden, scattering the flowers, and the butterfly lost its balance.
அது நிலையான இடத்தில் இருப்பதற்கு முடியாமல் அடிக்கடி விழுந்தது.
It struggled to stay steady and kept falling down.
அப்போது, சிறிய பூச்சி தன் நிலையை இழக்காமல் நிலையாக இருந்தது, அது பூக்களில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது.
Meanwhile, the little insect remained steady, clinging to the flowers.
அந்த நேரத்தில், வண்ணத்துப்பூச்சி உணர்ந்தது, “அழகு மட்டுமின்றி, நிலைத்தன்மையும் முக்கியம்.”
At that moment, the butterfly realized, “It’s not just beauty, but stability that matters.”
வண்ணத்துப்பூச்சி சிறிய பூச்சியின் சாமர்த்தியத்தைப் பாராட்டியது.
The butterfly admired the little insect’s cleverness.
Moral of the story: அழகுக்கு மேல் நிலைத்தன்மையும் முக்கியம்.
Moral of the story: Stability is more important than beauty.
கதை 25: தூரம் பறக்கும் கொக்கு மற்றும் சின்ன பறவை
Story 25: The Long-Flying Stork and the Little Bird
ஒரு அழகான குளத்திற்கு அருகில், ஒரு தூரம் பறக்கும் கொக்கும், சின்ன பறவையும் வாழ்ந்தன.
Near a beautiful lake, there lived a long-flying stork and a little bird.
கொக்கு பெரிதாக பறந்து பல விலங்குகளுக்கும் தன்னுடைய திறமையைப் பெருமையாகச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தது.
The stork would fly long distances and always boasted about its ability to fly far to the other animals.
“நான் எப்போதும் உயரமாக பறக்கிறேன், என்னுடன் ஒப்பிட யாரும் இல்லை,” என்று பெருமையாகச் சொன்னது.
“I always fly high, no one can compare to me,” it would boast proudly.
சின்ன பறவை எப்போதும் அருகிலுள்ள மரத்தில் அமர்ந்து, அமைதியாக தனது தினசரி செயல்களைச் செய்தது.
The little bird, meanwhile, would sit quietly on a nearby tree, going about its daily tasks without drawing attention.
ஒரு நாளில், கொக்கு ஒரு பெரிய பயணத்தை மேற்கொள்ள முடிவு செய்தது, ஆனால் புறப்பட்டதும், வானத்தில் ஒரு புயல் வீசியது.
One day, the stork decided to take a long journey, but as soon as it left, a storm blew in the sky.
கொக்கு பல மைல்கள் பறந்து களைத்துப் போய்விட்டது, புயலில் சிக்கிக் கொண்டு மேலே செல்ல முடியாமல் சோர்ந்து விட்டது.
The stork flew for miles and became exhausted, unable to keep going in the storm.
அதே நேரத்தில், சின்ன பறவை அதன் கூட்டில் பாதுகாப்பாக இருந்தது, புயலின் பாதிப்பின்றி அமைதியாக காத்திருந்தது.
Meanwhile, the little bird stayed safe in its nest, waiting patiently and unaffected by the storm.
கொக்கு சோர்வடைந்தபோது, பறவை அழைத்து, “நீ அடிக்கடி உயரமாக பறப்பதைப்பற்றி பெருமைப்படுகிறாய், ஆனால் அவ்வப்போது அமைதியும் அவசியம்.”
As the stork grew tired, the little bird called out, “You often boast about flying high, but sometimes staying calm is important too.”
அந்த நேரத்தில், கொக்கு உணர்ந்தது, “நான் அமைதியாக இருத்தல் மற்றும் பொறுமையுடன் செயல்படுதல் ஆகியவற்றைக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.”
At that moment, the stork realized, “I need to learn the importance of staying calm and acting with patience.”
Moral of the story: பொறுமை மற்றும் அமைதி வெற்றிக்கு முக்கியம்.
Moral of the story: Patience and calmness are important for success.
